Renze From lid van verdienste

Op de jaarlijkse ledenvergadering van ’t Fean ’58 is Renze From vrijdagavond benoemd tot lid van verdienste. De totaal verraste icoon van de club ontving uit handen van voorzitter Gerard Veenstra een ingelijste oorkonde en de daarbij horende bloemen. “Het kenmerk van Renze zijn werk voor de club tegenwoordig is dat je het niet ziet. Maar het is nogal wat. Snoeien, het pomphokje en nog veel meer. Ik heb het eens uitgerekend”, vertelde Veenstra de vergadering. “25 jaar vrijwilliger en dat minstens 20 uren per week. Dan heb je het over een periode van in totaal 2 jaar. Een stille kracht maar heel belangrijk voor de club.” Renze speelde maar liefst 580 wedstrijden voor het eerste elftal. Een record dat hoogstwaarschijnlijk nooit zal worden verbeterd. Het had nogal wat voeten in aarde om Renze deze avond in het clubhuis te krijgen. Dat heb je met stille krachten, het zijn geen vergaderdieren. Met een smoes lukte het toch. “Gisteravond begon het mij te dagen”, vertelde Renze naderhand. “Ik werd er nog even aan herinnerd en toen begon ik mij af te vragen wat er aan de hand kon zijn.” Hoewel zijn gezondheid hem soms wat in de steek laat blijft de gedrevenheid er vanaf stralen. Diezelfde gedrevenheid mist de stoere verdediger van weleer bij de huidige generatie voetballers. “Het is mij wel eens te vrijblijvend.” Ook over verdedigen heeft Renze een duidelijke mening. Hoewel hij in het begin van zijn carriere heel even in de spits speelde niet vreemd natuurlijk. “Dat zone verdedigen vind ik maar niks. Het risico op fouten is dan veel te groot. Dat zie je terug als je aan de kant staat te supporteren. Ik betrap mij erop dat ik mij hieraan wel eens erger. Eigenlijk moet dat niet maar ja.” Een kenner met een duidelijke mening over de kunst van het verdedigen, koptechniek (of juist niet) en vooral de instelling van tegenwoordig. “Maar dat hoort ook een beetje bij de moderne tijd”, denkt de bijna 69-jarige supervrijwilliger. Tot slot: “Het had voor mij niet gehoeven hoor, al die belangstelling vanavond. Maar mooi vind ik het wel. Monsterachtig.”