Wat was het spannend!
Wat was het spannend!
SURHUISTERVEEN – Het zenuwstelsel van de supporters van ’t Fean ’58 werd zaterdag 4 juni 2022 danig op de proef gesteld. Verstierde VVI vorige week het feestje van de blauwhemden, dat mocht niet weer gebeuren nu SC Joure op bezoek kwam. De bezoekers – waar oud-Feanster Roelf Kok de voorzittershamer hanteert – verkeerden, ongeacht de uitslag, al in een feeststemming. Zij vierden dit weekend het 100-jarig bestaan, waarvoor de hartelijke felicitaties.
Door Jacob Hielema
De gedachten gingen terug naar zaterdag 5 mei 2018, toen ’t Fean ’58 ook de kampioenstitel binnen haalde en promoveerde naar de tweede klasse, waarin zij gedurende 19 seizoenen achtereen hadden geacteerd. Dit na een spannende ontmoeting tegen buurtgenoot Twijzel, welke eindigde in een gelijke stand.
Zouden de jongens van Minno van der Werff, toen assistent van hoofdtrainer Mark Bosma, opnieuw dit kunstje kunnen flikken? En…geschiedenis kunnen schrijven? Want nog nooit kwam de club op eersteklas niveau uit. Het zou een unieke prestatie zijn. Nog één hobbel moest worden genomen: Kollum, dat slechts één puntje minder had. Het was erop of eronder. Nog nooit was men er zo dichtbij.
Alle ingrediënten voor een feestje waren aanwezig. Een lekker zonnetje – factor 50 werd geadviseerd – een heerlijk temperatuurtje en een sfeertje om van te smullen. Achter het doel – ZZ (Zuidzijde) een spandoek over bijna de gehele breedte van het veld – met de tekst:
Mei syn allen steune wy de kleuren Blau-wyt-read
It blaue fuotbalhart sit er net foar neat
En met ‘wy’ werden bedoeld de supporters, die een plaatsje hadden gezocht rond het gehele veld. En dat waren er veel. In de Keukendivisie zouden menige Jong …. (vult u zelf uw favoriete club maar in) jaloers zijn op dit aantal. Naar schatting 750 supporters (het kunnen er best meer zijn) hadden zich naar sportpark ’t Ketting gespoed om maar niets te missen van de voor ’t Fean ’58 wedstrijd van het jaar.
De vlaggen – vorige week ook al in Idskenhuizen gesignaleerd – waren weer van stal gehaald en Fokke Nicolai (secretaris van de Swetstafel, maar dat even terzijde) instrueerde de vlaggendragers hoe en waar ze zich moesten opstellen, zodra de gladiatoren het veld gingenbetreden. Dit onder de klanken van het clublied. Het werd een feestelijke corridor van vlaggen, welke de spelers kippenvel bezorgde.
Iedereen werd enthousiast van de entourage. Zelfs de immer begeesterde Jan Alserda – de vaste stadionspeaker – raakte enigszins in extase. In 78-toeren tempo bracht hij de bezoekers op de hoogte van de opstellingen van beide teams, de namen van de stafleden en van het arbitrale trio.
De scheidscheidsrechter was Robert Jager uit Scheemda. Voor diegene, die minder bekendzijn in topografie, dit dorp ligt in Oost-Groningen. “Een collega van mij”, liet Maurits van Kempen weten. “Een prima vent”, volgens onze vriend uit Surhuizum. Het bleek niet alleeneen prima vent te zijn, maar ook een uitstekende scheidsrechter.
Auke van der Horn schaarde zich ook onder de toeschouwers. Deze bij elke voetballiefhebber bekende sympathieke Buitenposter was aanwezig namens de KNVB. En wel in officiële functie, gestoken in KNVB outfit (met oranje stropdas). Gewapend met een tas. Op de vraag of daar de kampioensschaal in verborgen zat moest hij een negatief antwoord geven. “Aan de kampioen bij de amateurs wordt geen schaal overhandigd, maar ontvangen alle spelers eenmedaille.” Van der Horn was in Surhuisterveen, maar ook Kollum kon de titel nog pakken. “Ik hou contact met hen. De auto staat startklaar, als het moet dan ga ik richting Kollum.”
De gemeente Achtkarspelen was ook – zij het officieus – vertegenwoordigd. Kersvers wethouder Sierd Vegelin en uittredend wethouder Max de Haan – Jouke Spoelstra speelde met kampioen Drogeham op nog geen 20 meter afstand tegen VV Surhuisterveen, dat door een overwinning de laatste periodetitel pakte, waarvoor de felicitaties – hadden zich een plaatsje veroverd tussen de Swetsers. In hun ogen de ware kenners. “Appeltje-eitje”, zei SierdVegelin met een brede glimlach. “’t Fean ’58 is het aan zijn stand verplicht om de titel te pakken”, vond Max de Haan. Ook Abbe Borger van Albert Heijn, de hoofdsponsor van ’t Fean ’58, was onder de toeschouwers. “Ik vind het best spannend en hoop van harte dat het goed komt. Dit is een club met perspectief. Zie naar de JO-19, die kampioen zijn geworden.”
Teammanager Steven From zag een beetje bleekjes van de spanning voor de wedstrijd. Het viel niet op, want hij had dat kunstig weten te camoufleren door zijn baard te laten groeien. “Luiïgheid”, gaf hij aan als reden. De spanning was ook af te lezen van het gezicht van voorzitter Gerard Veenstra, die het vorige weekend op een ‘Eiland in de verte’ vertoefde. “Toen konden we de wedstrijd tegen VVI via live-stream volgen, maar nu beleef je het toch anders.”
Hoewel Oud en Nieuw al 155 dagen achter ons ligt werd Surhuisterveen-Oost opnieuw opgeschrikt door knallend vuurwerk. De jeugdige supporters staken aan de NZ (Noordzijde) van het veld voor ‘een vermogen’ aan vuurwerk en rookbommen af. Met een straffe noordenwind waaiden de rookwolken naar de andere kant van het veld, waar velen de walmende wolken probeerden te ontwijken. De wedstrijd moest noodgedwongen vijf minuten later beginnen vanwege het slechte zicht. “Dat wordt een boete voor illegaal vuurwerk”, zei Max de Haan met een glimlach. Maar de toon was gezet! In een heerlijk sfeertje.
De tiende minuut. De 1-0 zorgde voor een jubelstemming. De positief ingestelde supporters dachten al aan het zo fel begeerde feestje, hoorden de champagnekurken al knallen. Er waren er ook, die bij zichzelf dachten ‘Prijst de dag niet voor het avond is’.
De eerste groep werd extra gevoed toen even later het nieuws doorsijpelde dat Kollum achter stond. Dat duurde niet lang want de strijdbare Jousters, die hun jubileum met een overwinning wilden bekronen, kwamen snel op gelijke hoogte. Zou het dan toch?
Jaap Loopstra werd een beetje zenuwachtig. Nerveus kauwend op een roerstokje – wat normaal gebruikt wordt om de melk en suiker door de koffie te mengen – liet weten er nu toch meer vertrouwen in te hebben dan de vorige week. “Ze zitten beter in de wedstrijd”, aldus Loopstra sr. Het vertrouwen werd versterkt toen even voor rust de 2-1 op het scorebord verscheen.
Sierd Vegelin bleef in de pauze vasthouden aan zijn eerder gedane voorspelling. “Nog steeds een makkie.” De familie Van der Werff was begrijpelijk goed vertegenwoordigd. Pake Van der Werff zat op een bankje de wedstrijd te volgen. Hij was trots op het succes van zijn zoon als trainer en de twee pakesizzers binnen de lijnen. “Ik heb er alle vertrouwen in”, zo liet hij weten. Gonda vertelde dat haar Minno de laatste tijd wel meer gespannen was dan normaal. “Vanmorgen was hij erg stil”, vertelde ze. Niet alleen bij Minno speelde het. “Ik had voor vanmiddag lekkere broodjes gekocht, maar die smaakten mij niet.” Minno’s broer Freddy was speciaal overgekomen uit zijn huidige woonplaats Annen (voor de niet topografisch onderlegde lezer), dat ligt in Drenthe. Hij had zijn zoon Thom meegebracht, een talentrijke wielrenner, die vorig jaar de nieuwelingenkoers won bij de Profronde Surhuisterveen. “Een kampioenschap is mooi voor de club, maar ook voor Surhuisterveen”, vond Freddy.
Even slaat de spanning bij de supporters toe als SC Joure weer gelijk maakt. Minno werd onrustig en spoorde zijn jongens fanatiek aan. Maar die spanning was van korte duur toen bekend werd dat het in Kollum 1-3 stond, wat, 1-4 stond. De succesvolle oefenmeester kon weer plaatsnemen op het stafbankje (niet te verwarren met strafbankje).
De titel was binnen! De ontlading was enorm. Bij de spelers, bij de supporters, die in horden het veld oprenden. Bij menigeen werd een traantje weggepinkt. Weer werd Surhuisterveen-Oost opgeschrikt door knallend vuurwerk. Alles nauwkeurig vastgelegd door een drone, die nieuwsgierig boven de hossende menigte rondcirkelde.
De champagne kon ontkurkt worden. Het ‘We are the champions’ galmde over het veld en was in de verre omtrek te horen. Auke van der Horn hoefde niet met een rotgang richtingKollum, maar kon samen met zijn KNVB-collega Sije Heidstra , oud-trainer van ’t Fean ’58, de medailles uitreiken.
De kampioenschaal? Daar had het bestuur zelf voor gezorgd. Uit handen van super-supporterWillem Dijkema mocht aanvoerder Jens Hamstra deze in ontvangst nemen. Als ware het de Europa Cup zelf. Gerard Veenstra, de trotse voorzitter – de enigste preses van ’t Fean ’58, die tweemaal een kampioenschap van het eerste elftal mocht meemaken – sprak lovende woorden tot de selectie.
Inderdaad, de jongens van het trainersduo Minno van der Werff/André van der Molen, bijgestaan door Wichert de Wit (keeperstrainer), Steven From (teammanager) en Geert Hommes/Mark Vos (verzorgers) hebben voor een onvergetelijk seizoen gezorgd. Bedankt mannen. Succes in de eerste klasse!
O ja, niet onbelangrijk om te vermelden: Na de plichtplegingen kon het feest echt losbarsten, om met een cliché te eindigen: Het was nog lang onrustig in Surhuisterveen!
Meer foto’s op de facebook pagina van Jan-Anne Vrij.
